Күңелнең тулган чагы,
Яна сагыш учагы,
Кемдер китә, кем кала.
Кайгыларга уралып,
Сагышлардан моң алып
Кемдер юлга кузгала.

Ике урман арасы,
Безгә кая барасы?
Кемнәр юлны күрсәтер?
Адашмыйча атларга,
Биершмәскә ятларга
Безне кемнәр өйрәтер?
Әй төнге юл, адаштырма,
Безгә ерак барасы.
Сагыш учагы утында
Килә бәхет тебесы.

Юлда көтә ялгызлык,
Адым саен явызлык,
Төн үтә йолдыз санап.
Ышанмыйча сүзләргә,
Сагыш тулы күзләргә,
Атлыйбыз алга бара.

Ай сүнмәсә күкләрдә
Була юлны үтәргә
Сагышны эчкә йотып.
Сер бирмичә ятларга,
Ай сүнсә дә атларга,
Йөрәкне кулга тотып.