Толған ай сәулесі шуағын сепкен
Самал жел тербетіп еркелеп ескен
Кешінде жаным жаралы аққудың
Естилди даусы аяныш неткен

Умыта алмаспын мәнгі сол күнді
Бұл күні силаған ар анди
Естилген сазы жаралы аққудың
Аққулардың бейнеси адал жан
Аққуды адамдар атпаңдар
Отинем манги атпандар

Сол аққу жазасыз келди жагага
Мунайып карайды аткан адамга
Калайша шыдап турдын карап мерген
Коштасып колмен жаткан аккуга