Birinci rədd ol dedi, sonra qal dedi, qalmayacam,
Sənli günlər gözəldi amma yadıma salmayacam.
Başqası qonaq olsa belə sənin yerinə qoymayacam,
Sevmişəm axmağ kimi, bağışla bir də olmuyacağ.
Çoxunu aldı sevgi saxlamışam ağlın aznı,
Balaca bir qıza görə gecə-gündüz nağıl yazdım.
Aydan günəş olmadı , səndən mənə yar olmazdı,
Və sən heç düşünmədin ki, şair ürəyi ağrımazmı?
Әlləri bumbuzdu ama qəlbinə od qalanır,
Boş otaqda səsim gəzir, tüstü gedir, göz qaralır.
Küllər sonranın işidi sevgi sönsə köz yaranır,
Sən elə təbabətsən ki, zəhərlədin yüz yaramı.
Çatıbdı dərdin obaya, gəlibdi əzab elə
Әhsən o yara ki, tək yanında qala bilər.
Mənə yaxşıyam dedin bəs gedirsən hara belə,
Qoyduğun o yerdə yoxamsa haqqını halal elə.
Nəqarət:

Tutma əllərimi gecənin sonu,
Bir yanan şam qədərdimi dəyərim?
Gecən şərə…
Üzülmənə dəyməz ki, həyatın şəri mənə gəldi.
Lakonik verse:

İndi bütün sabahlar sənin
Gəl də bütün olaq yenə
Sənə pəncərədən baxmaq istəyər könül
Və lakin ayaq səslərinə… şahid olmadı bu küçə
Çətirin qırılsin islan istiyərəm içdən içe bu gözyaşımda
Dözərəm bir az sənə ya ölümə əgər az qalıbsa
Bu qədər tez dayanma mənə varan yol az qabağda
Azdım aralığında kipriyinlə saçlarının
Azsın ayağların mənə varsın
Ya da ki get, başqa birinə varacağsan görmüyüm
Onu da buraxmazsan inanıram keçincə körpünü
Ama ki sevməmişdim inan, səni bir körpülük
İndi sən, birinə yolsan, başqa birinə körpücük
Başqa sən tanıdım, getdi. Həm də məni sevərkən
Eşqə səni tanıtdım, utandı, məni bilənlər
Hələ də bir qadınmı sənin canın alan deyirlər
Bir qadındı yarıma kül, yarıma buz tutan mücəhvər
Qalanlar oyrəşər gedənler özləm çəkər
Elə bir qaldınkı dəniz şamı söndürər
Bir müsibət min nəsihətdən yaxşıdı deyirlər
Elə bir müsibət oldunki min nəsihətden betər