Cicho tak,
Słonce wisi na lazurowym tle
Jak malowane.
Ty i ja,
Nadal wierze że,
Losy nasze są
Baśnią owiane.
Dobrze zamknij drzwi,
Schowaj szczęście na resztę dni.
Niech to się nie kończy,
Niech to wiecznie trwa.

ref.

Nasza baśń.
Nie chowamy się co dnia,
Uciekamy, od tych [bad word] spraw.
Naszych dróg,
Ani śladu naszych stóp,
Nie odkryje, nikt więcej już. (x2)

Liber:

Nasz prywatny świat,
Ty i ja.
Tylko to się liczy,
Nasza iluzja, własna oaza ciszy.
Uciekamy od prawdy do wyobraźni,
Uciekamy drogami własnej fantazji.
Nie ma ostrych codziennych słów,
tam nie ma
żadnych pretensji, złych intencji.
Spójrz
Lazur niebo,
subtelny, rzeźki wiatr.
Zwiewa złe wspomnienia z minionych lat.
Nie ma,
Żadnych przeszkód, możemy śmiało iść.
Nad nami tęcza na powiekach, szczęścia łzy.
Prowadzimy się lekko, dłoń w dłoń.
I nie ma strachu, nie ma chaosu.
Przy mnie bądź.
Nasza baśń, fikcja, w którą uwierzyliśmy,
Oszukując zranione wspomnienia, rozległe blizny.
Karmione niezrozumieniem,
Pozostaje nam tylko żyć marzeniem.

ref.

Nasza baśń.
Nie chowamy się co dnia,
Uciekamy, od tych [bad word] spraw.
Naszych dróg,
Ani śladu naszych stóp,
Nie odkryje, nikt więcej już. (x2)

Тихо так
Солнце висит на лазурном фоне
Как нарисовано.
Ты и я,
Я все еще верю, что
Наши судьбы
Рассказом окутаны.
Плотно замкнем двери,
Скроем счастье на оставшиеся дни.
Пусть это никогда не кончается,
Пусть это длится вечно.

Наша сказка.
Не скрыть, что изо дня в день,
Мы бежали от самых сложных ситуаций.
Наши дороги,
Прослеживали ноги,
Не обнаруживая уже больше никого. 

Наш внутренний мир,
Ты и я.
Вот и все, что имеет значение
Наши иллюзии, собственный оазис.
Мы бежим от правды воображая,
Мы проводим свои собственные пути к фантазии.
Никаких повседневных острых слов там нет
Никаких претензий, злого умысла.
Смотри
Лазурное небо,
тонкий, свежий ветер.
Плохие воспоминания в прошлом больше не существует.
Нет никаких препятствий, можно смело идти.
Над нами радуга на веки, слезы счастья.
Мы чуть косаемся рука об руку.
Я не испытываю ни страха, ни хаоса.
Наши истории, фантазии, в которых мы забываем
о печальных воспоминаниях, серьезных рубцах.
Непонимаем,
Мы можем жить только мечтой.