Қызы едің, Ыбырайдың Балқадиша,
Бұралған белің нәзік, шіркін -ай, тал Қадиша-оу
Сексен қыз, серуенге шықсадағы-ау,
Ішінде қара басың, шіркін-ай, хан Қадиша!

Дегендей Балқадиша, Балқадиша,
Боларсың біздің сөзге, шіркін-ай, зар Қадиша-о! 
Бұлаңдап асау тайдай жүрген басың,
Боларсың қандай жанғау, шіркін-ай, жар Қадиша-е!

Қызы едің Ыбекеңнің Балқадиша! 
Есілді өрлей біткен, шіркін-ай, тал - Қадиша!
Бір емес, екі жеңгең келіп отыр,
О рұқсат бізден сізге-ау, қарағым бар Қадиша.

Басынан Жыландының құлағаным,
Кекілін кер бестінің, шіркін-ай, сылағаным-о.
«Кетті» деп Балқадишаны естігенде, 
Құшақтап құз-жартасты, шіркін-ай, жылағаным!