Вось мая зямля пад нагой бяжыць. 
Вось мая зямля ў снягох ляжыць, 
Закаваная лютым холадам, 
Падуладная чужым волатам. 
Вось мая зямля запаветная, 
Занядбаная, непрыкметная. 
Хоць багатая на малiтвы, 
А крывёю шчодра палiтая.
А сыны яе незлiчоныя,
Бесклапотныя, нехрышчоныя, 
Не турбуюцца, не хвалююцца, 
Толькi пiць ды спаць не лянуюцца. 
Як пачнеш сьпяваць - не абудзяцца. 
Як пачнеш крычаць - не дачуюцца. 
А спытаеш пiць - не дадуць вады, 
А захочаш бегчы - няма куды. 
Я iду наперад па ўзбочыне. 
Я пяю свае песьнi змрочныя,
 А зямля мая пад нагой бяжыць, 
А зямля мая ў снягох ляжыць.