Што за месца на зямлі
То у свеце, то у цьме?
То мой край, то кроў мая,
Русь мая Белая.

Ад сваiх хат, ад свaiх родных нiў,
Ад усiх братоў, хто тут калiсьцi жыў,
Нясу слязу, нясу cпрадвечны стогн,
Нясу праклён, маёй зямлі праклён.

Не зразумець, ноч то ці дзень,
Ляціць над зямлёю бясконцая цень.
Нянавісць палае, кроў б'е у скронь.
Калені, ўставайце, трымай меч, далонь!

І кожная ноч калiсь канчаецца,
І сонца ў небе ды ўздымаецца.
Ды знойдуць смерць тут ашалелыя,
Ты больш не плач, мая Русь Белая!

Аслеплi мы ад сваiх чорных сноў,
Свабоды час чакаем зноў і зноў.
Дык хопiць нам сваёй душой старэць,
Абрыдла ўсё, абрыдла нам цярпець!