արի ճամփով ալ ու ալվան
Յայլավորը շարվե-շարան,
Շտապում են պար բռնելու
Ծաղկած լանջին բարձր լեռան:
Պար եկող, քո պարին մեռնեմ,
Քո սիրած զով սարին մեռնեմ,
Կաթնաղբյուրի ճերմակ ջրով
Հովացած ջիգյարիդ մեռնեմ:

Հագել են ալ գարնան տարազ,
Բարձրանում են վեր նազենազ,
Իրիկնադեմ երգ ասելով,
Տուն կդառնան խիստ վազեվազ,
Շտապով ընթացող յարս,
Երեսին քրտնի ցող յարս,
Գիշերվա լուսինն չիմանա
Արևով գնացող յարս:

Յայլավորը թեթև կգա,
Իմ յարը հևիհև կգա,
Հայաստանի սեգ սարերեն,
Կաթը ձեռքին ներքև կգա:
Տուն արի, թառլանիդ ղուրբան,
Հավասին ջեյրանիդ ղուրբան,
Յարի համար սեր է քաշել,
Սարի կթվոր, ջանիդ ղուրբան: