Nyt täyttyy mahlainen malja
Tuoppeihin virtaa sahti ja kalja
Uusi polvi kun päätänsä nostaa
Vanha tapa ei kuole koskaan

Murtumaan ei kristityn miekkakaan meitä saa
Käymme teistoa ainiaan
Nyt laulumme jumalille raikaa saa
Siis tuoppinne nostakaa!

Tummat pilvet, ilkeä taivas
On kaukana korpien kätköissä maa
Kyiset pellot, katajainen kansa
Luulivat voivansa sen alistaa

Наполняется деревянный кубок,
Пиво льётся в пинты,
И пусть поколения сменяют друг друга,
Древние обычаи не изживут себя.
Ни один христианский меч нас не сразит,
Мы отразим нападение,
Нашу песнь услышат боги.
Так выпьем же за это!
Чёрные тучи на небе,
Дикая земля,
И враги, которые думают,
Что смогут нас сразить.