Pardon, je ne parle pas franeals. 
Кавярня, прыцемкі, абсэнт... 
Мігціць наперадзе растаньне, 
І сьвечка на стале згасае....

Учора, ці сёньня, 
Яшчэ ці ўжо... 
Растуць парасоны 
Пад цёплым дажджом. 
Усё летуценна,
І веры няма сабе.

Усё нерэальна, 
Нібыта ў сьне: 
Начная кавярня, Агні ў вакне.
І водар растаньня, 
Палынны напой - абсэнт. 

Усё у жыцьці не назаўжды,
 Праходзяць летнія дажджы.
 Усё мінае, ўсё зьнікае, 
Тугою зьменіцца каханьне. 

Учора, ці сёньня, 
Яшчэ ці ўжо... 
Растуць парасоны 
Пад цёплым дажджом. 
Усё летуценна, 
І веры няма сабе. 

Усё нерэальна, 
Нібыта ў сьне: 
Начная кавярня, Агні ў вакне.
І водар растаньня, 
Палынны напой - абсэнт. 

Французы кажуць: c'est la vie
Я буду жыць, і ты жыві. 
Запомнім мы кавярню гэту 
І пах растаньня і абсэнту. 

Учора, ці сёньня, 
Яшчэ ці ўжо... 
Растуць парасоны 
Пад цёплым дажджом. 
Усё летуценна, 
І веры няма сабе. 

Усё нерэальна, 
Нібыта ў сьне: 
Начная кавярня, Агні ў вакне.
І водар растаньня, 
Палынны напой - абсэнт.