Зульфия Минхажева
Сагынып искә аласымны беләм 
Кыңгыраулы мәктәп елларын. 
Алда нинди язмыш көтсә дә мин, 
Шул елларны ахры уйлармын. 
 
Кушымта: 
Кая илтер кая алып барыр 
Бу катлаулы тормыш юллары 
Матур бер җыр булып калсын иде 
Күңелләрдә мәктәп еллары 
 
Оясыннан китә кош баласы, 
Канатлары ныгып хәл кергәч, 
Без дә шулай читкә таралырбыз 
Мәктәп яше тулып өлгергәч. 
 
Ул чакларның моңлы хәтирәсе 
Сагындырмый әле бүгенгә 
И, мәктәбем гомер буе синең 
Кыңгыравың чыңлар күңелдә.