Жылытып жаныңды, өшіріп мұңымды мәңгілікке, 
Қасыңда қалсам деймін. 
Бұл түнекке бата беруге бола ма, 
Ешкім емес кінәлі, өкпелеп жылама. 
Үміттен алдыдағы тура жолдарға, 
Мені ысырып таста қалдырып жылдарға. 
Қимайсың, қимай қинайсың, 
Уақыттан ұтылып, өміріңді өлімге қалай сыйлайсың? 
Сенің жүрегің өткенмен шектеледі, 
Өткеніңде қалды ма көп себеп? 
Сол үшін жалғыздықта көп түнек, 
Өкініштен өзегің өртенеді. 

Қ-сы: 
Оның қасында, 
Оның құшағында жатып мені ойлама. 
Эй, ойлама. 
Оның қасында, 
Оның құшағында жатып мені ойлама. 
Эй, ойлама. 
Эй, ойлама. 

Маған өкпелеме, онсызда өкпем нашар, 
Өмірге түсінбей қалдық шын күлмегелі қашан деп. 
Ха, сезіммен сөйлесе білмеген жаман, 
Сен жайлы әңгіме болған жерден мен өзім қашам. 
Ол кім тым асқан, жоқ, ода екі бас па, 
Көңілің әркімге секіріп кете беретіндей жас па? 
Таста мені, баста ойламағасын 
Біраз жыл бұрынғыны, ал сен қазір ойлана аласың ба? 
Ал маған ауыра беремін демеші, 
Менің ішкі ауыруымды әлі түсіне алмай келесің. 
Көп айтатындарым, бірақ қазір тасташы, 
Жылуды таба алмай қалған деген қиын қыста, щ. 

Қ-сы: (х2) 
Оның қасында, 
Оның құшағында жатып мені ойлама. 
Эй, ойлама. 
Оның қасында, 
Оның құшағында жатып мені ойлама. 
Эй, ойлама. 
Эй, ойлама.