szukamy słów 
które mówią że nie ma dwóch prawd na ziemi 
czekamy więc 
na tę prawdę która podobno ma 
nas odmienić 
lecimy w dół 
czasem w górę wtedy wszędzie jest za daleko 
wracamy lecz 
od tej pory niestety nikt na nas nie czeka 
nie ma nocy 
nie ma snów 
ponad nami 
sufit 
słuchamy prawd 
co tak łatwo znikają między słowami 
wierzymy że 
chociaż jedną jedyną zdołamy ocalić 
płoniemy bo 
puste miejsca po gwiazdach są nadal niczyje 
znikamy jak 
krople deszczu sunące wolno po szybie