Ձախորդ օրերը Dzakhord orerё (Несчастливые дни (тяжелые времена))
Другое название … Կուգան ու կերթան … … Придут — уйдут … (1892г.)

Ջիվանի (Дживани) [Левонян Сероб Степанович, 1846, д. Карцах (ныне находится в Ахалкалакском районе) – 20.02(05.03).1909, Тифлис] – армянский ашуг, народный певец.

Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան,
Վհատելու չէ, վերջ կունենան, կուգան ու կերթան։
Դառն ցավերը մարդու վերա չեն մնա երկար,
Որպես հաճախորդ շարվե-շարան կուգան ու կերթան։

Փորձանք, հալածանք նեղություն ազգերի գլխից,
Ինչպես ճանապարհի կարավան կուգան ու կերթան,
Աշխարհը բուրաստան է հատուկ, մարդիկը ծաղիկ,
Որքան մանուշակ, վարդ, բալասան կուգան ու կերթան։

Ոչ ուժեղը թող պարծենա, ոչ տկարը տխրի,
Փոփոխակի անցքեր զանազան, կուգան ու կերթան,
Արևը առանց վախենալու ցայտում է լույսը,
Ամպերը դեպի աղոթարան կուգան ու կերթան։

Երկիրը ուսյալ զավակին է փայփայում մոր պես,
Անկիրթ ցեղերը թափառական, կուգան ու կերթան,
Աշխարհը հյուրանոց է, Ջիվան, մարդիկ հյուր են,
Այսպես է կանոնը բնական, կուգան ու կերթան։
 [bad word] 

Dzaxord orer@ dzmran nman guqan u kertan 
Dzaxord orer@ dzmran nman guqan u kertan
Vhatelu che verj kunenan
Guqan u kertan 
Vhatelu che verj kunenan
Guqan u kertan 
Darn caver@ mardu vra
Chen mna yerkar
Vorpes hachaxord sharve sharan
Guqan u kertan 
Vorpes hachaxord sharve sharan
Guqan u kertan 

Yerkir usyal zavakin e paypayum mor pes 
Yerkir usyal zavakin e paypayum mor pes
Ankirt cegher@ taparakan
Guqan u kertan 
Ankirt cegher@ taparakan
Guqan u kertan
Ashxarh@ hyuranoc e Jivan
Mardiq@ hyur en
Ayspes e kanon@ bnakan
Guqan u kertan 
Ayspes e kanon@ bnakan
Guqan u kertan 

Dzaxord orer@ dzmran nman
Guqan u kertan
Vhatelu che verj kunenan
Guqan u kertan

Перевод В. Я. Брюсова

… Придут — уйдут …

Как дни зимы, дни неудач недолго тут: придут — уйдут.
Всему есть свой конец, не плачь! Что бег минут: придут — уйдут…
Тоска потерь пусть мучит нас; но верь, что беды лишь на час:
Как сонм гостей, за рядом ряд, они снуют: придут — уйдут

Обман, гонение, борьба и притеснение племён,
Как караваны, что под звон в степи идут: придут — уйдут.
Мир — сад, и люди в нём — цветы! но много в нём увидишь ты
Фиалок, бальзаминов, роз, что день цветут: придут — уйдут.

Итак, ты, сильный, не гордись! итак, ты, слабый, не грусти!
События должны идти, творя свой суд: придут — уйдут.
Смотри: для солнца страха нет скрыть в тучах свой палящий свет,
И тучи, на восток спеша, плывут, бегут: придут — уйдут.

Земля ласкает, словно мать, учёного, добра, нежна;
Но диких бродят племена, они живут: придут — уйдут…
Весь мир — гостиница, Дживан! А люди — зыбкий караван!
И всё идет своей чредой: любовь и труд, — придут — уйдут.