Ты абыйшоў цзлы свет – колькі краін,
Ты бачыў сотні вачэй, быў не адзін.
Але за сотні застаў лёс ты свой не напаткаў.
Усё вельмі проста, а ты думаў заўжды,
Што за экватар ляцець трэба ль і ты
Лятаў і вернуўся зноў, каб знайсці сваю любоў.

Ружы твае пацалункамі ня грэюць.
Ад васількоў прагучаецца кроў,
Як цябе я пацалую.

Прыпеў:
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку.
Я твая, гэта наш час,
Усе наўгола дзеля нас.
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку.
Не губляй не варта слоў,
Напаткае нас любоў.

ІІ. І мы прачнемся ўдвох у белай траве,
І вецер будзе шаптаць мне і табе,
Што ўсё наўгола для нас
У гэты самы лепшы час.

У гэты час мы забудзем усё на свеце,
Нібы палац, гэты свет дзеля нас.
Мы шчаслівыя, як дзеці.

Прыпеў:
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку.
Я твая, гэта наш час,
Усе наўгола дзеля нас.
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку.
Не губляй не варта слоў,
Напаткае нас любоў.

Ружы твае пацалункамі ня грэюць.
Ад васількоў прагучаецца кроў,
Як цябе я пацалую.

Прыпеў:
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку.
Я твая, гэта наш час,
Усе наўгола дзеля нас.
Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку.
Не губляй не варта слоў,
Напаткае нас любоў.

Я твая, я твая папараць-кветка,
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку.
Не губляй не варта слоў,
Напаткае нас любоў.

Напаткае нас любоў.