Той хто яе аднойчы убачыць,
Фарбы заззяюць зусiм па-новаму,
Ужо нябудзе блёклых i шэрых -
Усё будзе яркае, быццам пауднёвае.

Але яна не прыйдзе надоуга,
Так, каб дыханне крыху перавесцi,
Папiць вады уцiшы каля дома,
Але гэты дом кожны раз у другiм месце.

Я буду чакаць яе,
Каралеву сноу,
Я буду чакаць яе,
Зноу i зноу.
Пакуль яшчэ б'ецца сэрца.
Пакуль яшчэ б'ецца сэрца маё.

Той хто яе аднойчы убачыць,
Будзе як я - марыць па-новаму
Так што болей нiхто не пазнае,
Аб кiм ёр пачынае размову.

Але яна не прыйдзе подруга,
Так, каб дыханне крыху перавесцi,
Папiць вады уцiшы каля дома,
Але гэты дом кожны раз у другiм месцы.

Я буду чакаць яе,
Каралеву сноу,
Я буду чакаць яе, зноу i зноу,
Пакуль яшчэ б'ецца сэрца.
Пакуль яшчэ б'ецца сэрца маё.