ДОСЫМ (еске алу)
Мен тек отыра аламын бас жағыңда тізе бүгіп
Алдымда төрт бұрышты суретте сен тұрсың күліп
Ұстай аламын тек көз жасым тамған қолдарыммен
Сен мәңгі қалдың ал мен қайттым келген жолдарыммен
Қолыма жетіспейді тек бір достың алақаны
Менің Анашымның мен секілді ол балапаны
Нағыз сағыныш сезіліп кеудемде қалат әлі
Қайғы мұң ішті өртеп тұла бойды қанатады
Айналаңдағы достарыңда сенің суреттерің
Сен кеткесін қалдым бәрінен де мен бөлектеніп
Ешкім бөле алмаған кезіндегі арамызды
Сен де мен де күтпеген жерден кетті өлім жеңіп
Саған ауыр болсада құм тастады жолдастарың
Мәңгілік жатқан үйіңе сағынсам жол тартамын
Жақсыны теріп алып кетті мәңгі жаратқаным
Дөңгеленіп жүретін тоқтап қалды сағаттарың

Қ - сы:
Досым өзіңді әнге қостым
Іздейді сені досың
Сағындым ал сен жоқсың
Досым...

Жұбатады мені, қасымдағылар сені айтсам
Жақынымды алып кетті өмір әлде өлім сайтан
Орының босап қалды жоқ екенің бірден байқалд(ы)
Түсімде көріп қалсам ұйықтап қалғым келет қайттан

Қапамын әлі өмірге және салқын күзге
Ойласам ауыр бірақ сол жағдай әлі көзде
Мақтауға лайық жігіт едің сен қиынға төзген
Үш жыл да отіп кетті сен кеткелі бәрі өзгерд(і)

Амалым барма менің жақсы көрді сені Аллам
Көзінде жасы Ата - Анаңның артта қалған
Сынағы ауыр болды жаратқанның бізге салған
Бауырларыңның әні сағынышпен еске алған

Естейсің ба мені алде елесің қасымда ма ?!
Көресің ба мені сенің қасыңа барғанымда ?!
Өкпелемейсің ба сағынып әнді салғаныма ?!
Келесің кетесің бес күндік өмір жалғаныма ?!

Қ - сы:
Досым өзіңді әнге қостым
Іздейді сені досың
Сағындым ал сен жоқсың
Досым...