Урамда тон куптэннэн -
Шэхэр татлы йокыда.
Тик бер нокта сунмэгэн
Шул таш урман арасында.

Булмэ, уртача зурлыкта,
Матур, похтэ жыештырылган.
Э тэрэзэ янында бер кыз -
Белмим, ана нэрсэ булган??

Зифа гэудэсе калтырый
Эчендэге хислэрдэн.
Кузлэреннэн аккан яшьлэр
Эз калдырган битендэ.

Башта зихен томаланган,
Уйлар - яшен тизлегендэ.
Раббым, зинхар, булыша кур,
Инде мина нишлэргэ?

Йорэк эзлэде жаваплар
Авыр кайгы арасында.
Нигэ улде буген Артур,
Калып машина астында??

Ул карады тэрэзэгэ
Йолдыз атылганын куреп
Хэм телэде - яныма
Фэрештэ килсен диеп.

Йолдыз сунде, югалды,
Кабат тоште карангылык.
Тик барыбер кыз янында
Беркем пэйда булмады.

Энже кебек куз яшьлэре
Тамды салкын пыялага.
Шулчак арттан матур тавыш:
- Тукта, зинхар, елама!

Ул борылды кисэк кенэ
Ышанмыйча ишеткэнгэ.
Булмэ чайкалгандай булды
Хэм кыз инде идэндэ.

Куз аллары яктырды -
Акрынлап анга килу.
- Янымда бер егет иде бит,
Бу булгандыр тош куру!

Эмма кабат теге тавыш:
- Юк, тош тугел бу, ышан!
Син узен мине чакырдын,
Мин бит - синен фэрештэн.

Кыз, аны куреп, телсез калды,
Белмэде ни эйтергэ.
Алдында янь егет иде,
Киенгэн ак киемнэн.

- Димэк, син минем фэрештэм? -
Диде шоктан айныгач.
- Эйе, хэм мин килдем монда
Хэллэрен мошкел булгач.

- Синен исемен ничек сон?
- Безнен исемнэр булмый.
- Э ярыймы сине Ирек дисэм?
- Эйе, элбэттэ, ярый!

- Э мин Альбина, бик шатмын
Танышканга синен белэн.
- Альбина! - Эу? - Анлатчы -
Нэрсэ була ул мэхэббэт?

- Син белмисенмени? - Юк шул,
Без бит кешелэр тугел.
Бездэ типми кайнар йорэк,
Хэм хислэнэ белми кунел.

Безнен бердэнбер момкинлек -
Кайгыларны йомшарту.
Сизмибез без исне, хисне,
Хэтта кояш жылысын.

Шулчак янгырады жавап
Бирелмэгэн сорауга:
- Э син телэр иденме сон
Безнен кебек булырга?

Кискенлектэн кыз каушады,
Ни эйтергэ белмэде.
- Э ул ничек сон, ул кайда?
- Хэзер ул арада безнен.

- Э син телэр иденме сон
Эйлэнергэ кешегэ?
- Минем очен бу могжиза,
Ин зур телэк бу яшэудэ.

- Ирек, э чынлап та ярыймы
Фэрештэ белэн алышырга?
- Эйе, тик син бу турыда
Хэтта уйлап та карама!

Эмма кыз ачты тэрэзне
Хэм йозеннэн качты курку.
- Мина тормыштан кадерле
Анын белэн бергэ булу.

- Лэкин бит син булачаксын
Хислэрсез безнен кебек!
- Мина житэ аны куру
Хэм янда булуын белу.

Ул карады аска таба -
Карангы, зур упкынга.
- Ярар, Ирек, бэхил бул!
Яман итеп искэ алма!

Ул жибэрде кулларын,
Чиксезлеккэ атлады.
Э табигать, баласын куреп,
Янгыр булып елады.

Тон аны кочаклап алды,
Чэчен жиллэр иркэлэде.
Э Ирекнен бите буйлап
Куз яшьлэре тэгэрэде.

...

Иртэ белэн кещелэр
Таптылар бер кыз гэудэсен.
Анын йозе тыныч иде
Белеп торса да улэсен.

Кабер ташында хэрефлэр
Туксан бер-ике мен тугыз.
Хэм аста: мэхэббэт хакына
Хэлак булды шушы кыз..

Э Ирек ашаудан калды,
Сулды, ябыкты, койде.
Эмма эчтэге хислэрен
Беркемгэ дэ сойлэмэде.

Сойлэмэде тошлэрендэ
Альбинаны куруен.
Коннэр буе бу турыда
Башын ватып йоруен.

Лэкин чираттагы тоштэ
Ачыкланды барысы.
Альбина килеп эйтте -
Синдэ Артурнын жаны!

Шунда егет анлады
Нинди хата ясаганын.
Тошенкелек хэм кайгы
Чолгап алдылар аны.

Бэргэлэнде читлектэге
Ябылган бер кош сыман.
Искэ тоште уткэннэре
Хэм ул кайтты акылына.

Шунда гына анлады
Нинди хата ясаганын.
Язмыш алар остеннэн
Ничек явыз шаярганын.

Бервакытны кич белэн
Туктады анын йорэге.
Врачлар эйтте егетнен
Передоздан улгэнен.

Хэм бер кабер янында
Калкып чыкты икенчесе.
Анысында язылган иде:
Матурым, кичер мине!

Мин ышанам - бу вакыйга
Битараф калдырмас сезне.
Сойгэненнен кадерен бел,
Саклагыз мэхэббэтне!