Тыя, хто верыць, 
Тыя, хто йдуць,
Разам спрабуюць
Соль ды палын.
Вочы iх прагнуць
У вiр зазiрнуць,
Рукi жадаюць
Кiнуць зерне на млын.
А што вядзе iх
Праз змрочныя днi?
Мрояў дзяцiнства
Дрыготкiя зоры.
Нават калi 
Застануцца адны,
Будуць iсцi i верыць - 
Cвет зменiцца словам.

А-а-а-а... Соль ды палын...
А-а-а-а... Свет зменіцца словам...

Я часам бачу 
Сябе сярод іх
У сне за iмгненне
Да прабуджэння:
Быццам спяваю 
Гучна ўслых
Тое, што ведаю 
Ад нараджэння.
Быццам мой край 
Зрабiў першы ўдых,
Убачыўшы неба 
Пасля сутарэння.
I ён нарэшце
Паверыў у тых,
Хто ў яго верыў 
Ад нараджэння!

А-а-а-а... Соль ды палын...
А-а-а-а... Ад нараджэння...

А-а-а-а... Ад нараджэння...
А-а-а-а... Соль ды палын...

Ад нараджэння...
Соль ды палын...