Свечкаю звяла ранне,
Попелам стаў агонь.
Гэта прыйшло расстанне,
Сціснула мне далонь.

Смутак блукае босы,
Вецер шукае лёс,
Плачуць са мной нябесы,
Льюць сабе болей слёз.

І трывожыць душу матыў кроплей ноты,
Іх аднойчы пазычыў ты у самоты.
Не дамовіцца з цішыней за пяшчоту
Падарунак журлівы твой - адзінота.

Ценем твайго кахання
Стануць сняжынкі зноў,
Пацеркі абяцанняў,
Водблескі марных слоў

Што ж я убачу потым?
Вырасце ноч сцяной.
Жаліцца адзінота:
Холадна ёй са мной.

І трывожыць душу матыў кроплей ноты,
Іх аднойчы пазычыў ты у самоты.
Не дамовіцца з цішыней за пяшчоту
Падарунак журлівы твой - адзінота.

І трывожыць душу матыў кроплей ноты,
Іх аднойчы пазычыў ты у самоты.
Не дамовіцца з цішыней за пяшчоту
Падарунак журлівы твой - адзінота.