Чүге сарыым чүге, 
Ынакшылга будалдың. 
Чүге сарыым чүге, 
Чүрекейим ыстап чор. 
Чүге сарыым чүге, 
Харыылааның ам-даа чок. 
Чүге сарыым чүге, 
Ырлап чоруур апардым.

Аравыста чүү болду, 
Айтырыгны билбедим. 
Шупту чүве анаа турган, 
Сен-даа, мен-даа, ынакшыл-даа.
Чараш чечек частып турда, 
Чанган куштар эглип турда, 
Чаражым сээ шак ол ынчан, 
Сонуургалым оттуп келген.
Кайгамчыктыг бир-ле кежээ, 
Эжим сенче долгаптым.
Ынак мен деп чугаалапкаш, 
Бодум безин билбейн бардым. 
Дээрде чыраан сылдыстарже
Көрүп алгаш харыы манап, 
Сеткилдерим ажыдып, 
Эжим сеңээ сөгледим.
Сен-даа меңээ сеткилиң, 
Ажытың чөп сарыым.
Кезээ шагда кады бис,
Шынчы мен деп сөгледиң. 
Шак ол хүнден эгелээш, 
Харгылзаавыс чоогап. 
Хүнден хүнче улаштыр,
Чарылбайын чораан бис. 
Чайны өтүр чалгааравайн, 
Агаарлап кылаштажып,
Тааланчыг, уян чараш сөстериңге уярап. 
Кежээлерде ийелээн, 
Сылдыстыг дээр адаанга. 
Айдың чыраан херелинге,
Четинчипкеш чордувус чоп. 

Чүге сарыым чүге, 
Ынакшылга будалдың. 
Чүге сарыым чүге, 
Чүрекейим ыстап чор. 
Чүге сарыым чүге, 
Харыылааның ам-даа чок. 
Чүге сарыым чүге, 
Ырлап чоруур апардым.