Pośród moich ołowianych żołnierzyków,
Rozsypanych tyralierem po podłodze
Sterczał w czapie trójgraniastej, pełen szyku,
Mój generał ołowiany, zwany wodzem.
On ustawiał do ataku swoje roty
I przypierał armie wroga aż do ściany,
Lecz mu salutować nie miał nikt ochoty,
Bo był tylko generałem ołowianym!
Generałom tym prawdziwym ‒ cześć i chwała,
Do każ [bad word] rzekłbym: «Generale, prowadź!» ‒
Ale dobrze mieć takiego generała,
Któremu nie trzeba salutować!
Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy, cztery!
...pięć!
gdy się skończyła wreszcie bitwa cała
I żołnierze byli wielce [bad word] 
Wzięłem swego zwycięskiego generała
I wsadziłem z żołnierzami do kieszeni!
on wcale nie buntował się, nie skarżył,
Ale wobec losu uczył się pokory ‒
Chociaż taki dumny był ze swojej szarży,
Choć w kieszenie go uwierał mój scyzoryk!
Generałom tym prawdziwym ‒ cześć i chwała ,
Do każ [bad word] rzekłbym: «Generale, prowadź!» ‒
Ale dobrze mieć takiego generała,
Któremu tak łatwo w kieszeń schować!
Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy, cztery!
...pięć!