Йокым качкан, мин сагыш баскан,
                         
Айлы төндә карыйм күкләргә.
                             
Тәрәзәдән кергән көмеш нурга
                          
Чорналам да, чумам хисләргә...
        
                           
Төнге күктә йөзә ялгыз аем
                        
Айда кебек сизәм үзеңне.
                                
Төшәрсең дә, кереп кочагыма
                          
Назларсың күк ялгыз күңлемне

 
Төнге күктә йолдызлар шаяра -
Гел үтәләр сиңа күз кысып.
Син еракта булгангамы, ахры,
Көн дә, төн дә йөрим ут йотып.

Айдан төшкән көмеш салкын нурлар
Җылытмыйлар, инде нишләргә?
Җаныма бик кирәк кайнар сөю,
Миңа инде күпме көтәргә?