НЕ САСКОЧУ!

Я сьніў прыгожы сон:
Гервасій Выліваха
У шахматы гуляў
Кілішкамі ў шынку.
“Як жыць далей, герой?”
А ён сказаў мне: “Бляха!
Гарэлку дапілі,
Давай па каньяку!”

І я крочу, і я крочу
У шынок, дзе нальюць днём і ноччу!
І я крочу, і я крочу:
Будзе скоч – не саскочу са скочу!

“Я роспач піў ладзьдзёй,
Гуляў са сьмерцю ў покер,
Напіўся ў ВКЛ,
Прачнуўся – у РБ.
Ды меў надзейны тыл:
Мой сябра Джоні Ўокер
З-пад куляў і з шынку
Выносіў на сабе”.

І я крочу, і я крочу
У шынок, дзе нальюць днём і ноччу!
І я крочу, і я крочу:
Будзе скоч – не саскочу са скочу!

Я слухаў да відна,
Што мне казаў Гервасій:
“Ня зробіш самагон
З жаночае сьлязы!
А хочаш кап-кап-кап –
У бары ёсьць півасій:
Пятнаццаць куфляў, каб
Ня бегаць два разы!

І я крочу, і я крочу
У шынок, дзе нальюць днём і ноччу!
І я крочу, і я крочу:
Будзе скоч – не саскочу са скочу!