Кенг арбаз адамдан толгъанды,
Барады жарыкъ той.
Жер жерледе къазан асылгъанды,
Союлады кеп къой.
Насып кепдю къууанч уллуду
Барады таулу той.

Битеу бери жыйылгъанчады, 
Элден къызла-жашла.
Алай мен кишини кермейме,
Жангыз сенден башха.
Кёзюме киши керюнмейди,
Бир кесингден башха.

Эки кезюм сендеди мени,
Сендеди жюрегим.
Сени тапсам башха жокъ эди
Жашауда тилегим.
Жангыз сенсе, жангыз кесингсе
Къууанчим, жюрегим!

Бу той бизники болуп къалса
Нечик иги эди!
Манга сау дуния той болгъанча
Керюнюрюк эди!
Ой бу той бизни болуп къалса 
Нечик иги эди!
Ой бу той бизни болуп къалса
Нечик иги эди!

Кенг арбазда къууанч барады, 
Гюрюлдейди жарыкъ той,
Ариучугъум кесиме къара,
Сен башхаланы къой.
Жюрек дарманым манга къара,
Сен башхаланы къой!
Жюрек дарманым манга къара,
Сен башхаланы къой!
Сен башхаланы къой!