Ох, не хадзі ты, Рыцу,на вечарыцы,
На вечарыцах дзеўкі чараўніцы.
Адна дзяўчына чараванне знала,
Яна к сабе Рыцу дай прычаравала.

 У панядзелак рана зеллейка капала,
Ува ўторак рана зелле паласкала,
У сераду зрана зеллейка варыла,
Ой, у чацвер рана Рыцу атруціла.

Памірае Рыцу зрана ў пятніцу,
У суботу рана пахавалі Рыцу.
У суботу рана рыцу пахавалі,
А ў нядзелю рана Рыцу паміналі.

У панядзелак рана маці дачку біла:
“Ой, чаго ты, доню, рыцу атруціла.”
-“Мама ж мая, мама, хай жа так не робіць,
 калі адну любіць, то к другой ня ходзіць”.

Вось табе, Рыцу, гэткая заплата:
 Чатыры дошкі – земляная хата.