Тыкырыклар буйлап адашыплар Бәхет эзләп кайчак йөрибез. Бер керәбез җанга, бер чыгабыз, Йөрәкләргә тынгы бирмибез. Кушымта: Мин язмыштан сорыйм: Бәхет белән Безнең араларны берләштер. Әгәр инде үзем күрми үтсәм, Син аңардан үзең эндәштер. Ул да безнең белән качыш уйный, Теләгәндә генә килми дә. Почмаклардан качып кына Күзәтә ул, бар дип белми дә. Кушымта. Ә без аны эзләп маташабыз Караңгыда, кысык урында. Бәхет һаман йөри бирә безсез, Баш эчендә, күңел турында.