Синең яныңда уянасы иде иртән.
Бергә булганда йоклап булмый шул ул - беләм...

Төшеңә синең минем керәсем бик килә,
Яныңда синең төннәрен буласым килә,
Күз-керфекләреңне сөеп үбәсем килә,
Гомер юлын бергә-бергә үтәсем килә.

Синең күзеңә озаклап карыйсым килә,
Карый-карый, анда югаласым килә,
Ялкыныңда янып харап булсам курыкмыйм,
Ул изге хисне бернәрсәгә алыштырмыйм.
___________________________________
Эх күңел ачабыз, ничек шома басабыз!
Эх күңел ачабыз, ничек шома басабыз!