Хаталандым... 
Әмма ялгышымны 
соң булса да 
Барыбер аңладым. 
"Ярата ул.Шуңа ояладыр, 
Шуңа дәшмидер"- 
дип уйладым. 
Хаталандым күзләренә карап, 
Карашларын эзләп зарыктым, 
Эзләренә багып,аны эзләп, 
Аңа гашыйк булып ялгыштым. 
Күзләренә төбәлгән вакытта 
Читкә ала иде карашын, 
"Охшатканга күрә шулай эшли, 
Яратадыр" диеп уйладым. 
Карашларын миңа төбэлткәндә 
Күзләренә карап елмайдым. 
Күгәрчендәй канатланып йөрдем, 
Ялгышканны әле аңладым... 
Әгәр сөйсә дәшкән булыр иде, 
Җавап бирер иде карашларыма, 
Яклар иде мине,саклар иде. 
Бирмәс иде мине башкага. 
Сөйгән булса оялып тормас иде 
Карамас иде кеше сузенэ! 
Кулын кулымнан алмас иде, 
Карап торыр иде күземә. 
"Ярата ул.Шуңа ояладыр. 
Шуңа дәшми ул"дип уйладым, 
Күзлэренә карап елмаеп 
Аны күзләп мин нык ялгыштым...