Legiony to żołnierska nuta, 
Legiony to ofiarny stos, 
Legiony to żołnierska buta, 
Legiony to straceńców los. 
My, Pierwsza Brygada, strzelecka gromada, 
Na stos, rzuciliśmy nasz życia los, 
Na stos, na stos! 
O ileż mąk, ileż cierpienia, 
O ileż krwi, wylanych łez, 
Pomimo to nie ma zwątpienia, 
Dodawał sił wędrówki kres. 
My, Pierwsza Brygada... 
Krzyczeli, żeśmy stumanieni, 
Nie wierząc nam, że chcieć – to móc! 
Leliśmy krew osamotnieni, 
z nami był nasz drogi Wódz! 
My, Pierwsza Brygada... 
Nie chcemy dziś od was uznania, 
Ni waszych mów, ni waszych łez, 
Już skończył się czas kołatania 
Do waszych serc, do waszych kies. 
 My, Pierwsza Brygada... 
Umieliśmy w ogień zapału 
Młodzieńczych wiar rozniecić skry, 
Nieść życie swe dla ideału 
I swoją krew i marzeń sny. 
My, Pierwsza Brygada...
Potrafim dziś dla potomności 
Ostatki swych poświęcić dni, 
Wśród fałszów siać zew namiętności, 
Miazgą swych ciał, żarem swej krwi.
 My, Pierwsza Brygada...