Паланез. Развітаньне з Радзімай.

Музыка: Міхала Клеафаса Агінскага
Словы: Сяржука Сокалава-Воюша

    Сонца праменне стужкай вузкай

    Ператкала помны вечар.

    Край бацькоўскi, край мой беларускi,

    Я табе кажу на развiтанне:

    «Да спаткання, да сустрэчы».

    Я табе кажу на развiтанне:

    «Да спаткання, да сустрэчы».

    Водар закiнутага саду,

    Ў небе зорка Мiлавiца,

    Таямнiцы паркавых прысадаў

    Пэўна, неаднойчы на чужыне

    Будуць мроiцца i снiцца.

    Пэўна, неаднойчы на чужыне

    Будуць мроiцца i снiцца.

    Прыпеў:

    Зноў залунае наш штандар,

    Палыхне ўначы пажар,

    I паходнаю трубой

    Зноў паклiча нас з табой на мужны бой

    Мая Радзiма край адзiны.

    Да яго з выгнання

    Шлях вяртання шлях змагання.

    Ростань на ростанях краiны.

    Ранiць думкi шлях абраны.

    Прагне сэрца ў родныя мясцiны

    I Радзiмы вобраз ажывае

    Растрывожанаю ранай.

    I Радзiмы вобраз ажывае

    Растрывожанаю ранай.

    Дахi мястэчак, стрэхi вёсак,

    Вежы замкаў i палацаў,

    Гонкiх храмаў звонкi адгалосак

    Клiчуць да сябе,

    Бо немагчыма з гэтым краем развiтацца.

    Клiчуць да сябе,

    Бо немагчыма з гэтым краем развiтацца.

    Прыпеў.

    Волi прагнуць волi,

    Воля свет i доля.

    Бронi звон ды конi,

    Конi- клiч «Пагонi».

    Крочым з багны ночы,

    З ночы шлях прарочы.

    Прыпеў.

    Золак, ахутаны туманам,

    Далягляды ў барвах бэзу.

    I гучаць нябёсныя арганы,

    I жывуць у сэрцы,

    I злiваюцца у гуках палянэзу.

    I жывуць ў сэрцы,

    I злiваюцца у гуках палянэзу.

    Прыпеў.