[Buka]
Liście opadły z drzew, lato tak szybko mija,
ucicha ptaków śpiew, kwiatów śmierć - zwiastuje zima.
wiesz... życie było kiedyś piękne, ja wiem, że to chwila,
co pęknie na wietrze jak bańka z mydła.

Życie to kpina, śnieg nie jest taki, jak bywał wcześniej,
ukryty w dolinach, które skrywa serce.
I tylko tęsknie, i tylko czekam.
Blade przebiśniegi na wietrze, deptane przez zegar.

To sen malowany na powiekach, zły pejzaż,
artysta bez pędzla, zapomniany przez dzień,
w mroku objęciach, pisząc swój wiersz - poezja
na parapetach wypłakana przez deszcz...

Wiem, że też to pamiętasz i tylko nie chcesz widzieć,
idąc nie chcesz przestać, ślepiony przez życie.
I tylko tęsknie, i tylko czekam...
Blade przebiśniegi na wietrze, deptane przez zegar.x3

[Skor]
Nim szkarłatny poranek wypełni testament mój
i pęknie zamęt, ucichnie puls, atrament
wyschnie nim szczęście pijane bólem pryśnie,
wyśnię sen (o artyzmie) jak blady przebiśnieg.

Gdzieś w moim śnie, tulę chwile jak miłość,
czuję pragnień milion, z kielicha gorycz pijąc.
Ten świat mówi: "Ją kochaj, przeszłość depcz,
niech zgaśnie w rzece łez, jak przeznaczenia cień."

I budzę się, Cię nie ma tu, to cienie dramatu,
a może to dzień, z braku laku zakpił z fatum
i nie widzę znaków i idę tu jak ślepiec,
aż z biegiem lat uwierzę, że tak będzie lepiej.

może ktoś Cię ukradł, jak z kalendarza kartki
i wobec nostalgii nie byłem zdolny do walki,
lecz chyba zapomniałem już o Nas, przebacz.
Blade przebiśniegi na wietrze deptane przez zegar.x3