гашык болдым шын журектен кулымдеген коздерге
коздерын мены тартады былмедым не себептен
колынан устагым келеды уакыт откызып саяжайда
мейлы далада болсын болшы касымда

 Балалык кетты бары алгашкы махаббатта
 Суйып едым коп кыздарды журекке жара салган
Акымак болып арбыр айткан сенып создерге
Кызыкты болсада оралмаспын сол кездерге

Бырак сен ерекшесын ардайым маган керексын
Ашык сойлесе аламын катты уялсамда
Бетым кызармасада озыме былынеды
Кара торы баламыз осы гой бунын себебы

Кушактагым келеды сены алсам ойыма
кыпша белыннен устап иыккеп назык мойныннан
Жыбермеймын сены ешкымгеде бермеймын
Кызганамын озгеден кызганыш сезым ортейды

кыздардын бары бырдей деп достарым айтатын
Бурында келыскемын достарымнын бул созыне
казыргы уакытты пыкырым катты озгерды
Козым жетты себебы уксаайсын озгелерге

Сезымдерге толы лупылдеген назык журек
корынген жагдайларга калмайыкшы окпелеп
ондай болп турады онсыз кайда барамыз
бастысы екеумыз быр бырымызге гашык жанбыз

кездесу болып калса айлы аспан астында
менен бакытты адас болмас еды бул галамда
Адемы корынысты бырге тамашалап
Болашакка деген улкен умытпен карап

Журегым быркалыпты сенын атынды согады
Коз алдымда сенын бейнен маган оте унамды
Сагынамын сены сойлеспесек быр кун
Киялдап сены коз алдымда сагынышымды басамын