Znajomy adres, te same schody 
I nagły przestrach u drzwi 
może to wszystko się śni 
Zwyczajne kwiaty na parapecie, 
Po katach też zwykły kurz 
jesli to przepadło już...
 
Lęk, głuchy lęk na dnie skryty gdzies
 
Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie
 Jakby zaraz swiat miał się skończyć
 Kiedy pytasz mnie: czemu rzucam się jak w ogień
 Wprost w ramiona twe, myslę sobie
 
Ref.
 Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Co zesłał los trzeba będzie stracić
 Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Za miłosć też przyjdzie kiedys nam zapłacić
 
I tylko cisza, i nasze ręce i mysl koląca jak cierń
 jesli tak naprawdę jest
 
Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie
 Jak by zaraz swiat miał się skończyć
 Kiedy pytasz mnie: czemu rzucam się jak w ogień
 Wprost w ramiona twe, myslę sobie
 
Ref.
 Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Co zesłał los trzeba będzie stracić
 Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Za miłosć też przyjdzie nam zapłacić
 
Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Co zesłał los trzeba będzie stracić
 Nic nie może przecież wiecznie trwać
 Za miłosć też przyjdzie kiedys nam zapłacić