Mgła mi do oczu zawiewa złona,
 W prawo i wlewo ćmi naokoło;
 Dumka na ustach brząknie i skona!
 Niemo, och, niemo, bo niewesoło.

 Kochać i śpiewać było by błogo!
 W cudzej tu pustce śniłbym jak w domu:
 Kochać, o, kochać! I nie ma kogo...
 Śpiewać, o, śpiewać! I nie ma komu...