Крочым поплеч на Усход
Секчы жорсткую навалу
З сэрца выціснуўшы жаль
Мы запалім там агні
Мы уславім там свой род,
Мы здабудзем сабе славу

Ці ж то нам сёньня зноў
Не праліць крыві?

Узгадайма ваяроў
Па чыёх ідзем сьлядох
Не аднойчы і ня двойчы
Яны білі там чужынаў
Ручаямі лілі кроў
Па варожых шлі касьцёх -

Крочым поплеч на Усход
Па шляхох Альгерда!

Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы
Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні
За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці.
Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!

Не зважайма на праклёны
Гідкі брэх і енк варожы
Рушма ўпрост да перамогі -
Гэта наш адзіны шлях!
Зьнішчым іх як псоў шалёных
Пройдзем крокам пераможным -

Уначы і удзень,
Пад сьвятлом сонца!

Хай крывавыя струмені
Абрынаюцца дажджом,
Хай апошняе сьвятло
Згасьне у вачох варожых,
Хай накрые сваім ценем
Сьмерць апошні іхны дом -

Крочым поплеч на Усход
Па шляхох Альгерда!

Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы
Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні
За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці.
Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!

Кожным крокам набліжаем
Пераможны новы дзень
Скарачаючы адлегласьць
Да крывавай жорсткай сечы.
Перамога стала зьзяе
Нібы сонечны прамень
Што, працяўшы змрок суцэльны,
Вабіць у далечынь.

Сьцяг зьнянавісьці лунае
Па-над шэрагамі вояў
Што трывалаю хадою
Вымяраюць шлях у вечнасьць,
Памяць нацыі яднае
Старажытнай вечнай зброяй.

Крочым поплеч на Усход
Па шляхох Альгерда!

Полымя зьнянавісьці палае ў маім сэрцы
Помсты зброя, зброя волі у маёй далоні
За маёй спіной айчына у жыцьці і сьмерці.
Йдзе вайною род ліцьвінаў - племя вояў!

Крочым поплеч на Усход
Секчы жорсткую навалу
З сэрца выціснуўшы жаль
Мы запалім там агні
Мы уславім там свой род,
Мы здабудзем сабе славу

Крочым поплеч на Усход
Па шляхох Альгерда!