Այս Գարունը քեզ համար թող լիինի անդորր,
Այս գարունը քո մանկաց թող բերի օրոր,
Տառապած իմ հայրենիք այդպես մոլոր հերիք քայլես,
Բավ է լուռ ու գլխիկոր քայլես,
Կանգնիր նորից ու նայիր առաջ:

Հայաստան մոռացի’ր անցյալը, որ գնաց,
Հավատա. լոկ սերը քեզ մնաց,
Թող Աստված օրհնի որդոց հայոց:

Թող կռունկը քո սրտում բույնը իր հյուսի, 
Թող սոխակը իր երգով քո հուգում խոսի, 
Եվ թող նոր այս ծաղիկները քո վերքերը տաք փակեն,
Եվ թող արևի շողերը քեզ նորից լցնեն, ողողեն սիրով:

Հայաստան մոռացի’ր անցյալը, որ գնաց,
Հավատա. լոկ սերը քեզ մնաց,
Թող Աստված օրհնի որդոց հայոց: