У першы дзень мы зрабiлi сякеры з каменьня.
 За жыцьцё мы змагалiся, жылi ў мiры з прыродай.
 У другi дзень ужо меч у руцэ мы трымалi.
 Узрастала iмкненьне кiраваць людскай воляй.

 У трэцi дзень нарадзiлiся ў думках надзеi
 На валоданьне сьветам i лёсам людзей…
 Дзень чацьверты адзначаны новаю прагай:
 Праз сiлу зьнiшчэньня дамагагчыся ўлады.

 У пяты дзень мы прыгняталi народы,
 Стваралi разбуральныя машыны і зброю.
 У шосты дзень мы жадалi быць неадольнымi.
 У сёмы – валодалi атамнай бомбай…

 Усе зьнiшчылi мы з твару роднай Плянэты.
 Мы бачым цывiлiзацыi шлях…
 У наступны дзень мы зноў апынемся
 Зь сякерай каменнай ў рукох.