1)
Барлыгы бир турли айналада кунделикты кундер,
Кайталанып кунде бари уйкысы жок тундер.
Кунде менде ойланып каралаймын терезеден,
Мен алемди жаксы корем оте катты жек коргенды.
Ия не стеймин киналып ойымды жинактап барин,
Сенумен киялга тагы шыкты тагыда бир аним.
Киял дегеним себеби себепсиз дымда болмайды,
Сияны тогип кундемен рэп маган жалпы унайды.
Арманннннннннндайййййймыннннннннннннннн,
Озгелер секилди менде карапайым адаммын.
Караумен айналага терен ойга менде баткам,
Куанышты сат мен ушин жакындар куанганда.
Унамайды кейде маган тышкан таризды адамдар,
Алыстан осек кетеды ойткени иштери тар.
Адамдар жай корермендер айнала болек театр,
Сулулык бетте емес шын келбет иште жатыр.

Кайырмасы
Арманнннннннннннннннннндаймынннннннннн,
Кунде тунде жане кейде тан атканда.
Менде коп сурак сенимин бирак,
Енбек етсем мен табамын сурактарыма жауап.

2)
Адамдар бирдей емес озгерип турады кунде,
Кундерде уксас емес артурли кунтизбе.
Ойланамыз кунде типти кейде тунде,
Жетемиз белеске еринбесек егерде.
Бурынгы таныс не сыныптас киналган салемге,
Корсен ойланып каласын танымай откенге.
Бирак маган барибир екен олардын минезине,
Унамайды маган мулдем озин биык коретиндер.
Кунахарлар коп жаман адам коп бирак,
Арким озин коп мактайды жаксы адам боп сурак.
Немен мактанады кобы испен корсете алмаса,
Мактап куна жасап журмиз ойланумен карасак.
Кумар коп атакка оздерин мазак кып,
Биреуге осек айтканды санайды талантка.
Рэпке тагдыда айналды шумакка толган парагым,
Дурыстап тындасын егер терен  тректн магынасы.