"Карагод"

Дзень заняўся рана-рана. 
Прачынаецца паляна. 
Тут сабраліся звяры: 
Хто - з бярлогі, хто - з нары. 

Да калматых пад сасонку 
Прыляцеў удод спрасонку, 
Сеў на пень, узяў дуду: 
- Эх, развею вам нуду! 

Скалыхнуўся бор высокі. 
Пачала зайчыха скокі. 
Побач з ёй ідзе ліса - 
Хвост палае ў верасах. 

Не ўцярпелі і суседзі: 
Дзік з ласём, алень з мядзведзем 
Сталі дружна ў карагод, - 
Весялей іграй, удод! 

Станіслаў КАЦУБА