1.
Менің жасыл қалам, ондай үлкен емес
Қабатты биік үйлерде, ондай көп емес,
Адамдарыда таныс, түрлерін көргенде
Бірақ сені бұған дейін, көрмеппін мүлдем.

Қоңыр күздің салқын күні, жүректерді тоңдырады,
Кездескелі өзіңмен, «ол» туралы ойламадым,
Әдеттегідей, кездестік, көрістік, жүрдік
Біраз уақыт ішінде, бір-бірімізді танып білдік

Уақыт жылдам өтіп жатыр, ол тоқтамайды
Сен қасымда болғанда, секундтарды санамадым,
Универден күтіп алып, үйіңе шығарып салып,
Ертеңіне тағыда, саған қарай асығамын.

Мен дайын болатынмын, соңына дейін сенімен
Бір болуға қарамастан, қандай болсын кедергіге,
Бірақ махаббат барда, көз жасыда болады,
Арамызда не болды? түсініксіз жағдайлар.

Қайырмасы: Құдды уақыт, тоқтап қалғандай
Жүректің соғысы – баяулағандай,
Түнгі қала жарықтары, жарқырап
Сенің бейнең көз алдымда тұрғандай.

2.
Міне бүгін қарашаның, бірінші күні,
Өтті тура бір жыл көрмегелі өзіңді,
Шамасы «тәтті караша», арналмаған бізге
Бірақ ұмытқам жоқ әлі, білемін сенде.

Осылай бәрі болғанына, кім кінәлі,
Жауабын таба алмадым, іздеп те тырыспадым,
Түсінуге тырыспадым, сондай шатысқан бәрі
Сені жібердім жәй, солай жақсы шығар деп.

Біз біргеміз, бірге, бір түстеміз
Бұл соңғы рет, енді тағы кішкене,
Естелікте болып қалмас, күн күркіреп,
Жаңбыр тағы жауып тұр, сыртта сіркіреп

Уақыт емдеп жазады, жүректің жараларын
Мен сені қалдырдым, өз ойыңмен оңашада
Кінә артпаймын бірақ, сен оны біліп жүр,
Рақмет, бірге болған сәттер үшін, және қош бол Күрең күз...