1) 
Менин создерим мумкин саган жетпеды,
Тунмен жазган смстер мумкин саган келмеды.
Не болсада калып турсын журегимде сен менин,
Саган менсиз онай дегенге барибирде сенбедим.
Билмеймин енди билмеймин сени не деп тур менин журегим,
Кеширдим деген тек бир созин маган казир ен кереги.
Кереги сенин касымда менин колымнан устап турганын,
Билмеймин неге жогалттым сени журекти кайта булгадым.
Тандадым менде кезинде катты унатып едим сени,
Айналды сезим кейыннен билемин махабатка енды.
Енды сенсиз отырмын паракка тогип сияны,
Сезимдерден тиды маган жаксыдан коби зияны.
Менде киналамын сенде киналдын сеземин,
Тунде жатканымда сен туралы тус коремин.
Билмеймин сени биракта мени мазалайды коп сурак,
Сенин суйкимды келбетин алиде маган жумбак
    КАЙЫРМА
Журекты тек сен жараладын, 
Сенсиз киналады.
 2)
Адаскан баланын казыр журеги жаралы катты,
Аямай кинадын тагы жауап кайтармай суракка.
Неге деген сурактар коп туындайды,
Сенсиз менин журегимде жазылмайды.
Билемин бари бир озинды ен сулу кыз деп санайды,
Сен тек мендиксин жаным калганы кызыктырмайды.
Кызыктырмайды ешким мени сенен баска ул алемде,
Сен екенсин махабатып конып келген журегиме.
Буланып ушады сезим жанбыр боп жауады сезим,
Мен кунде сенип келемин сенде шын суесин мени.
Кагаздан жасаймын кеме ишине тилекти жазып,
Екеумызды мен жазамын барады саган агып.
Асыгып кутудемин кеширдинбе сен мени,
Кеширсен егер мени мун туседи журектеги.
Жанбырлап жауады сезим тамшылап агады тездеп,
Менде сени шын суемин журши осыны сезип.