Samotni panowie są zawsze gotowi,
Nie mogą spokojnie obok nas przejść.
Namiętne spojrzenia, gorące marzenia,
To nie wystarczy, to tylko wstęp.

I stało się, nareszcie jest:
Kolacja przy świecach, czar nocy ucieka.
Zatrzymać chcesz, już nie ma jej.

Raczej nie, raczej nie, nie dzwoń do mnie,
Nie pytaj o mnie, bo czasu mi brak.
Raczej nie, raczej nie, nie myśl o mnie,
I śpij spokojnie, bo nie masz szans.

***

Żonaci panowie jak młodzi bogowie
Chcą czasem odmienić swój smutny los.
W kawiarni i w sklepie lub też po bankiecie
Wracają nad ranem do swoich żon.

Potulni tak, zmęczeni, wszak
Z krainy rozkoszy w domowe bambosze.
I chwila, dwie, juz nie ma jej...

Raczej nie, raczej nie, nie dzwoń do mnie,
Nie pytaj o mnie, bo czasu mi brak.
Raczej nie, raczej nie, nie myśl o mnie,
I śpij spokojnie, bo nie masz szans.

***

Raczej nie, raczej nie, nie dzwoń do mnie,
Nie pytaj o mnie, bo czasu mi brak.
Raczej nie, raczej nie, nie myśl o mnie,
I śpij spokojnie, bo nie masz szans.
Raczej nie, raczej nie, nie dzwoń do mnie,
Nie pytaj o mnie, bo czasu mi brak.
Raczej nie, raczej nie, nie myśl o mnie,
I śpij spokojnie, bo nie masz szans.