Нам ня трэба болей волі,
Нам і гэтае даволі,
Дастаткова болей чым.
Мы занятыя занадта.
Хай яны сабе зьвіняць там,
Мы зацята памаўчым.

А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
А хто там панура брыдзе
У нудзе?
А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
Нікога няма.
Замыкай, бо зіма!

Нам ня трэба болей сьпеваў
Ад князёўнаў-каралеваў
І памерлых, і жывых.
Наша вуха, бляха-муха,
Толькі тое будзе слухаць,
Што падказваеце вы.

А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
А хто там панура брыдзе
У нудзе?
А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
Нікога няма.
Замыкай, бо зіма!

Вы, гаспадары краіны,
Не бароны, не рабіны,
Проста людзі ад зямлі.
Проста з гразі пачыналі –
Па чакушку, па чынарык…
А цяпер вы – каралі.
Дайце нам пажыць спакойна!
Рэвалюцыі ды войны…
Шмат стагодзьдзяў ціснуць-б’юць.
Дайце нам папіць-паесьці,
Дайце штосьці, дайце дзесьці,
Дайце легчы і заснуць.

А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
А хто там панура брыдзе
У нудзе?
А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
Нікога няма.
Замыкай, бо зіма!

А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
А хто там панура брыдзе
У нудзе?
А хто там ідзе?
А хто там і дзе?
Нікога няма.
Замыкай, бо зіма!