Не бывае, каб бяскрылы, а лятаці можа,
Не бывае, каб нямілы, а такі прыгожы.
Ды бывае, што крылаты, а не трэба крылы,
І бывае, што багаты, а такі нямілы.

Ой, вы, гуслі-самаграі, музыкі сівыя.
Вы спяваеце ў родным краі песні векавыя.
З небыцця гукайце гуслі
Гусляроў ў зрэбні,
Непадкупных, неспакусных
Золатам і срэбрам.

Прыпеў:
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Не кранайце толькі гуслі
Ўспамінаў хмары,
Як плылі над Белай Руссю
Войны ды пажары,
Як зямля мая стагнала,
Плакалі камені,
Як было і так нас мала
І як стала меней.

Прыпеў:
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Не бывае, каб бяскрылы, а лятаці можа,
Не бывае, каб нямілы, а такі прыгожы.
Ды бывае, што крылаты, а не трэба крылы,
І бывае, што багаты, а такі нямілы. 

Прыпеў:
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!

Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гора з бядой!
Гой, Гой, гора за гарой,
Гары яно гарам гой, гой, гой.