Ленур Зайнуллин көе, Хәйдәр Әхмәтшин сүз.

Без килеп, без киткән яклардан
Син түгел, нигәдер көз килде.
Ә күңел юксынып гел сине
Кавышу юлларын эзлидер.

Ә күңел онытмый, кабатлый:
Мин киләм! Көт мине! – дигәнең.
Мин көтәм сагынып гел сине
Мин көтәм көзләрнең киткәнен.

Көз җитеп көннәр дә бозылды
Мин синсез һаман да ялгызы.
Кайларда йөрсәң дә нур чәчеп
Син минем бәхетем йолдызы.

Без йөргән сукмаклар өстенә
Яфраклар коела тын гына.
Мәхәббәт хисләрен сыныйм дип
Син түгел, көз йөри янымда.