Мае пакаленне ў цемры расло,
Цяпер яму цемра таксама святло.
Мае пакаленне расло на мяжы
З заслонай жалезнай у самай душы.
              Мае пакаленне хаваецца ў цень,
             У свет летуценняў, ва ўчорашні дзень.
           Мае пакаленне гуляе і п´е,
             Стаіць на каленях, ня любіць сябе.

Набыць бы даляры, прадаць бы рублі,
А потым падалей ад гэтай зямлі.
"Мы вольные птицы, пора, брат, пора!"
На стомленных крылах у вырай ці ў рай.
     Мае пакаленне сядзіць пры стале,
     Сядзіць у турме і сядзіць на ігле.
     Сядзіць на пасадзе і любіць стагнаць,
     І трэба падняцца і цяжка стаяць.

 Мы, беларусы, с братняю Руссю
   Шукалі да шчасця дарог.            
 У бітвах за волю, у бітвах за долю   
 Нас гэты шлях перамог.          
 Нас аб´яднала, ні многа ні мала,
 Удзел у дурной барацьбе.
 Коласу слава, слава Купалу!            
 Але дзе месца тут для цябе?

Згрызоты, сумлення, пакуты душы.
Мае пакаленне, мае "настальжы".
Твае сударэнні, твае гаражы.
Спісаныя сцены, жыцце на мяжы.
    Нібыта нядаўна, нібыта даўно
    Састыла, як кава, дапіта віно.
    Мае пакаленне махае крылом,
    "Кровавую пищу клюет под окном".