Жабырқап бақтар жатқанда, жапырақ жерді жапқанда
Қйалмай құстар мекенін, қайтуда жылы жақтарға
Шуағын іздеп шалғайдың, ұясын тастау қандай мұң
Жүрегім аяп соларды, соңынан қарап толғандым

Қалдырып туған даланы, қанатын құстар қағады
Жылуын аңсап көліңнің, мнеің де жаным жаралы

Ызғарын жерге төккенде, бөгелмей өзен өткелге
Кетер ем самғап солармен, қайтейін қанат жоқ менде
Керегін таппай кең жерден, аспанда қалқып тербелген
Шуаққа құмар достарың, тағдырым ортақ сендермен