Geldiğim günden beri hiç bırakmadı peşimi
Köşe bucak kaçsam da sabırla sürdü izimi
Önce anne kucağından
Sonra aşk mutluluğundan
Eninde sonunda ayırdı beni

Yalnızlık kalbimin ilelebet sahibi
Hiç terketmez beni o en sadık sevgili
Ben kurtulsam bile o gelir bulur beni
Kimsesiz akşamlarda
Karanlık kollarında
Öldürür beni

Çıktığım her aşk yolunda hemen girdi koluma
Mutluluktan uçarken ben pusu kurdu yoluma
Bazen kendi kararımla
Bazen kader oyunuyla
Eninde sonunda sarıldı bana