Оранжировкасынсыз кезіндегі Жамал Омарованың нұсқасы болса, нақ өзі болар еді. әттең. (с)

Қамысы әупілдектің мүше-мүше
Сарғайдым осынау көлдің суын іше, әпитөк
Қос қанат құсқа біткен маған бітсе
Бармас пе ем сәулетайға әлденеше, әпитөк

Сөйлесуге тіл-хат жоқ
Өздеріңдей бір зат жоқ
Келсе қалқам көп кешікпей алыстан
Туған екен сол перизат асыл тек

Басында әупілдектің мұнары бар
Мойнында көк бестінің тұмары бар, әпитөк
Құрбылар бұл қалай деп сөге көрме
Ғашықтың тарқалмаған құмары бар, әпитөк

Сөйлесуге тіл-хат жоқ
Өздеріңдей бір зат жоқ
Келсе қалқам көп кешікпей алыстан
Туған екен сол перизат асыл тек

Басынан әупілдектің мұнар кетпес
Кей адам уәде берген сертке жетпес, әпитөк
Кебістің жалаң аяқ басын киіп
Ей қалқа, қош дегенің естен кетпес, әпитөк

Сөйлесуге тіл-хат жоқ
Өздеріңдей бір зат жоқ
Келсе қалқам көп кешікпей алыстан
Туған екен сол перизат асыл тек

(Халық әні)